Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018



Βασιλικός κι αρισμαρί
Νεραντζανθοί και γιούλια
Ελάτε να ξομπλιάσουμε
Του γάμου τα κουλούρια

Τα ψωμιά της γιορτής στην Κρήτη




Τα ψωμιά της γιορτής στην Κρήτη

Σε εποχές, όχι και πολύ μακρινές, που ο ηλεκτρισμός δεν είχε φτάσει παντού και πολύ πριν συνδέσουν οι συγκοινωνίες τα χωριά με τα αστικά
κέντρα του νησιού και φέρει ο «πολιτισμός» τις ευκολίες στα σπίτια, οι γυναίκες της Κρήτης ζύμωναν ψωμιά στο σπίτι από το αλεύρι που άλεθαν
οι ίδιες στο χειρόμυλο ή αν υπήρχε η δυνατότητα έπαιρναν από το μύλο αλεσμένο.

Καθημερινά και γιορτινά ψωμιά στην Κρήτη

Τις μέρες της ξεζυμωσιάς, όταν, δηλαδή, τελείωνε το ζυμωτό ψωμί έφτιαχναν σκέτες πίτες με το αλεύρι και τις έψηναν στο τηγάνι ή σε σιδερένια
πλάκα, που τοποθετούσαν πάνω στην πυροστιά, όπως ψήνουν ακόμα εκείνες τις πλατιές χορτόπιτες και μυζηθρόπιτες, που σήμερα γνωρίζουμε
ως νεράτες στο Λασίθι και σφακιανές στα Χανιά.
Τα παλιότερα χρόνια ζύμωναν, κάθε 10-15 μέρες δύο ειδών ψωμιά: τα κανονικά και τα παξιμαδερά, τα οποία φούρνιζαν δύο φορές για να
διατηρηθούν ως παξιμάδια. Το αλεύρι που χρησιμοποιούσαν ήταν από κριθάρι ή σιτάρι ή μιγαδερό (δικούκι, όταν γινόταν από αλεύρι μείγμα
αυτών των δύο καρπών και τρικούκι αν περιείχε και βρώμη (ταγή).
Σήμερα για το ζύμωμα χρησιμοποιούν έτοιμη μαγιά από μπίρα. Παλιότερα το μόνο μέσο που διέθεταν για να κάνουν το ψωμί να φουσκώσει ήταν
το προζύμι (ένας βώλος ζύμης που έχουν φυλάξει σε πήλινο δοχείο, με λίγο λάδι και ελάχιστο αλάτι). Για να «πιάσουν» την πρώτη φορά προζύμι
οι γυναίκες ανακάτευαν 1 ποτηράκι χλιαρό νερό (ιδανικά από το νερό στην εκκλησιά ο παπάς όπου βουτάει τον βασιλικό, την ημέρα του Σταυρού
ή στην πρώτη Ανάσταση για να ραντίσει τον κόσμο). Το «αγιασμένο» αυτό νερό έδινε, λόγω των ενζύμων του, υποθέτουμε, το καλύτερο προζύμι.
Με αυτό ζύμωναν τα ψωμιά τους και κράταγαν πάλι ένα βώλο ζύμης που θα έδινε το επόμενο ψωμί.
Τα γιορτινά ψωμιά

Εκτός από τα καθημερινά ψωμιά, που άλλοτε ζύμωναν από ανάγκη, οι γυναίκες για τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής τους (αρραβώνα, γάμο,
βάφτιση), έφτιαχναν και γιορτινά ψωμιά. Τα ψωμιά είχαν πάντοτε το σχήμα μιας κουλούρας με τρύπα στη μέση ή ενός στρογγυλού καρβελιού.
αυτά γίνονταν με πολύ πιο σκληρό ζυμάρι και έφεραν στην επιφάνεια τους ξόμπλια (πλουμίδια, κεντίδια, στολίδια).
Το καθένα τους είχε και ένα διαφορετικό παραλήπτη. Τον κουμπάρο, τον σύντεκνο (το νονό) και την παρέα του (τους σέρτες), που έπαιρναν ένα
λιγότερο στολισμένο ψωμί, αλλά και τους υπόλοιπους καλεσμένους στο γάμο και τη βάφτιση. Ειδικό πολύ γλυκό ψωμί «κένταγε» και η πεθερά για
τη μελλοντική της νύφη. Αυτό το ψωμί, όπως κι αυτό που έστελνε η νύφη στην πεθερά κόβονταν πάντα με το χέρι για να μην τσακωθούν ποτέ.
Γιορτινό ψωμί έψηναν και για τη λεχώνα τα μικρά παιδιά (συνήθως το Σάββατο του Λαζάρου).
Όταν μια κοπέλα γνώριζε ένα νέο και τον ερωτευόταν «κένταγε» πάνω στο ψωμί ένα πουλί, συνήθως περιστέρι ή χελιδόνι. Αν φούσκωνε καλά το
ψωμί τότε ο έρωτας αυτός είχε ελπίδες να καταλήξει σε γάμο. Το πρώτο κομμάτι αυτού του ψωμιού προοριζόταν για τον καλό της. Και για τον
αρραβώνα έφτιαχναν ψωμιά. Άλλα για την τάβλα (το τραπέζι) κι άλλα για να στείλουν, τυλιγμένα με κεντητή πετσέτα στο σπίτι του γαμπρού. Τα
ψωμιά αυτά εκτός από τα σύμβολα της αφθονίας (ελιές, σταφύλια, στάχια) και τα σύμβολα της γονιμότητας (ρόδια, κουκουνάρια) έφεραν συχνά
και τα αρχικά του ζευγαριού. Παρεμφερή σύμβολα έφεραν και τα ψωμιά του γάμου, με τη μόνη διαφορά ότι συχνά έβλεπες επάνω τους μικρές
φωλιές πουλιών (σύμβολο του σπιτιού), άνθη λεμονιάς ή νεραντζιάς, βασιλικό ή τριαντάφυλλα.
Στην περιοχή του Ρεθύμνου ιδικό παξιμάδι έφτιαχναν λίγο πριν γεννηθεί ένα παιδί για το καλωσόρισμα του μωρού. Τα παξιμάδια αυτά, τα
καλοψύκια φτιάχνονταν με ένα αλεύρι από ξηρούς καρπούς, ανακατεμένο με ζάχαρη ή μέλι, λάδι, ρίγανη και πιπέρι. Τα υλικά που έπρεπε
οπωσδήποτε να περιέχουν αυτά τα μικρά παξιμαδάκια (ντακάκια) συμβόλιζαν τα δώρα που προσφέρουν οι Μοίρες στα νεογέννητα. Τα φύλαγαν
σε μια βούργια (βουργιάλι ή κρητικό ταγάρι), κρεμασμένη στην είσοδο του σπιτιού μέχρι τη στιγμή της γέννησης οπότε και τα κέρναγαν σε όσους
περνούσαν από το σπίτι να ευχηθούν για το μωρό.
Σήμερα τέτοια ψωμιά, πολύ πιο απλά, βέβαια, ζυμώνουν μόνο στους γάμους και τις βαφτίσεις και τα προσφέρουν σε πολύ λίγο κόσμο.
Ξομπλιαστά ψωμιά ( ή άρτους) πουλάνε κάποιοι φούρνοι ή βρίσκεις σε μικρογραφίες 9που δεν τρώγονται) στα καταστήματα τουριστικών ειδών ή
στα λαογραφικά μουσεία.













Το πιο πάνω κείμενο  το ανακάλυψα  στο ίντερνετ και το παρέθεσα σαν πρόλογο για να σας παρουσιάσω την νυφιάτικη κουλούρα που η γλυκιά μου Μάρσια, φίλη  και συμμαθήτρια από τα χρόνια της σχολής Δοξιάδη, χάρισε στα παιδιά μου για τον γάμο τους!  Με ρίζες Κρητικές από τον πατέρα της και έχουσα γνώσεις των εθίμων του γάμου  την  παρήγγειλε στ' Ανώγεια του Μυλοποτάμου στο Ρέθυμνο και μάλιστα την έφτιαξε η αδελφή του Νίκου Ξυλούρη!!
Είναι φτιαγμένη με αλατοζύμη τόσο αριστοτεχνικά στολισμένη!!!! Χάρμα οφθαλμών!! Χαίρεσαι να την βλέπεις.... Συνοδεύεται δε με δύο σακουλάκια που το ένα έχει μέσα ζάχαρη για να είναι η ζωή του ζευγαριού γλυκιά και ένα με αλάτι για να διώχνει μακριά τους εχθρούς τους, τοποθετημένα στο κενό στο κέντρο της κουλούρας....
Τι όμορφα έθιμα έχει η ελληνική παράδοση και τι κρίμα που μόνο στην επαρχία τηρούνται ακόμα.....

Μάρσια μου εγώ και τα παιδιά σ' ευχαριστούμε πολύ!!! Να έχεις υγεία, να χαμογελάς και είσαι γεμάτη ζωντάνια και κέφι όπως τότε που μοιραζόμασταν το ίδιο σχεδιαστήριο!!!!

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

Καλοκαίρι δύσκολο το φετινό....

Καλησπέρα!!!
Οπως κάθε Αύγουστο εγώ σταθερά εδώ στην άδεια Αθήνα. Ερημη πόλη, κλειστά μαγαζιά, ζέστη και δυστυχώς αποκαΐδια και στάχτες....
Πλησιάζουμε στο Σεπτέμβριο και καλοκαίρι δεν κατάλαβα φέτος... Αμέσως μετά τον γάμο των παιδιών συνέβη το τραγικό γεγονός με την φωτιά στην Ανατολική Αττική.... Δεν υπάρχουν λόγια που να μετριάζουν την θλίψη για όσους χάθηκαν κι ούτε θα επεκταθώ, τα γνωρίζετε άλλωστε....

Φύγαν οι νεόνυμφοι  για το ταξίδι του μέλιτος κι εγώ εδώ ν' ασχολούμαι με το bookfolding. 

Δίπλωσα δύο βιβλία..
Ενα για το ζευγάρι κι ένα για τους κουμπάρους να τα έχουν  ενθύμιο από τον γάμο.










Τα λουλούδια στο βάζο του ζευγαριού είναι όλα από χαρτί....





Τα λουλούδια στο βάζο των κουμπάρων,  άλλα είναι από χαρτί και άλλα από κουκούλια. Ανακάλυψα τελευταία πόσο όμορφα πράγματα μπορεί να φτιάξει κανείς με το κουκούλι και αυτό τον καιρό τα μελετώ. Να δω που θα με οδηγήσουν......

Διπλώθηκαν βιβλία από Κυριακάτικες εφημερίδες με περιέχομενο που εγώ τουλάχιστον δεν θα διάβαζα ποτέ. Ισως κάποιες που διαβάζετε τώρα να ενδιαφερόσασταν για την "Προτεσταντική Ηθική και το πνεύμα του Καπιταλισμού"!!!... Εγώ με τίποτα! Ας με συγχωρέσει ο Μαξ Βέμπερ ή ο  Τζέιμς Γουότσον με την "διπλή έλικα". Και να τα διάβαζα σε μισή ώρα θα είχα ξεχάσει τα πάντα. 

Πριν από τα νυφιάτικα είχα διπλώσει κι άλλα. Είναι δύο κι αυτά, αλλά με το ίδιο πατρόν ...






Σας έχω υποσχεθεί και τα μικρά σπιτάκια από πηλό. Δεν τα ξέχασα... θα έρθει και η σειρά τους. 
Σας εύχομαι καλά μπάνια και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!!!!
Φιλιά!!!!



Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018

Μια ωραία πεταλούδα!!


Καλησπέρα!!!
Σας είχα υποσχεθεί πως θα τελείωνα εκείνα τα μικρά και ταλαιπωρημένα σπιτάκια αλλά μην τα περιμένετε πριν τον Αύγουστο!!! Γιατί??? Διότι μας προέκυψε γάμος!!! Στα μέσα  Ιουλίου τα παιδιά μου αποφάσισαν να είναι για πάντα μαζί!!! Οπως καταλαβαίνετε δεν υπάρχει χρόνος για κατασκευές... Θα μου πείτε και που κολλάει η ωραία πεταλούδα??? Δεν κολλάει πουθενά. Ασχολιόμουν μαζί της όταν μου ανακοίνωσαν το νέο και έβαλα τα δυνατά μου να την τελειώσω μην αφήσω στη μέση αλλη μια κατασκευή.
Η πεταλούδα λοιπόν....

...και μιας κι έφτιαξα κι ένα ψαράκι ... Δείτε και αυτό!!!


 Θα τα πούμε μάλλον τον Αύγουστο, όταν εσείς θ' απολαμβάνετε τα μπάνια σας!!! Με το ιντερνετ και τα κινητά τώρα όλα είναι δυνατά!!!! Τα νέα κυκλοφορούν!!!!
Σας φιλώ!!! Καλό καλοκαίρι!!!!

Τρίτη 22 Μαΐου 2018

Νυχτερινό.....

Τρίτη 22 του Μάη.

Γεια σας!!!!
Δεν ξέρω πόσο ταιριάζει ο τίτλος στην  κατασκευή μου, πάντως φεγγαράκι  έχει!!! Ενα τεταρτάκι μικρούλι - μικρούλι που φωτίζει ένα συγκρότημα κατοικιών.
Η περιπέτεια της κατασκευής ξεκινά πριν τα χριστούγεννα....(Ναι ναι!!! Σωστά διαβάζετε) .... που σκέφτηκα να φτιάξω μερικά σπιτάκια για να τα κανω δωράκια σε αγαπημένα πρόσωπα!! Εφτιαξα λοιπόν πολλά σπιτάκια!!! Μεγάλα, μέτρια, μικρά και μικρούτσικα.


Θα ήταν περισσότερα από 25. Ομως είχα ξεκινήσει και τα ρόδια που τελικά αποφάσισα να τα κάνω τελάρα για ύφανση. Δεν προλάβαινα να τα τελειώσω όλα διότι όπως έλεγε και ο σύζυγος όταν με έβλεπε να ασχολούμαι με τα ¨καλλιτεχνικά¨ μου, δεν είμαι παραγωγική..... Ετσι λοιπόν τελείωσα τα ρόδια και άφησα στην άκρη τα σπιτάκια, μέχρι που ήρθε ένα βραβείο από την φίλη μας την Ρένα την Χριστοδούλου. Γεμάτη απορία την ρωτώ πως είναι δυνατόν να βραβεύει την πιο ακαμάτρα της μπλογκογειτονιάς με τις δύο αναρτήσεις τον χρόνο και μου απαντά πως  η βράβευσή της θα με ταρακουνήσει και θα στρωθώ στη δουλειά. Είχε δίκιο!!! Στρώθηκα!!! Ρένα σ' ευχαριστώ πολύ!!!
Δεν ήταν εύκολο. Πολύ με παίδεψαν Αλλά κάτι κατάφερα νομίζω..... Μέσα σε ένα παλιό συρτάρι έστησα μια γειτονιά!!!! Τα σπιτάκια και τα διακοσμητικά από πηλό, τα σκολοπάτια από μπάλσα....Πολλές οι δοκιμές πολλές και οι αλλαγές μέχρι ν' αποφασίσω που θα κατέληγα.





Τα σκαλοπάτια πολύ με κούρασαν αλλά τους πήρα τον αέρα τελικά!!!
Μπάλσα δεν είχα ξαναχρησιμοποιήσει. Είναι πολύ μαλακό υλικό και κόβεται πολύ εύκολα με το κοπίδι.












   Ευχαριστώ πολύ την Ρένα για την προτροπή!!! Τα υπόλοιπα μικρούτσικα σπιτάκια θα σας τα δείξω στην επόμενη ανάρτηση... όχι τα επόμενα Χριστούγεννα αλλά όσο πιο γρήγορα μπορώ!!!
Καλό βράδυ!!!!












Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018

Ρόδια και άλλα......

   Οταν στέκεσαι μπροστά στον Η.Υ. κοιτάς την άδεια σελίδα και δεν ξέρεις πως να ξεκινήσεις την ανάρτηση, κάτι δεν πάει καλά. Θα το παλέψω κι αυτή τη φορά να βάλω τις τελευταίες μου κατασκευές και ας ελπίσω πως θα ξαναβρω την παλιά μου διάθεση.....
Καλή χρονιά σας είπα????? Δεν σας είπα κι ας έφτασε το καρναβάλι Εσείς φίλες μου θ' ανεβάζετε Βαλεντίνους, μάσκες και χαρταετούς κι εγώ θα σας δείξω τα χριστουγεννιάτικα ρόδια μου.
Εφτιαξα αρκετά φέτος αλλά τα έβαλα μόνο στο φέησμπουκ. Είναι τόσο πιο εύκολο.... Εφτιαξα και σπιτάκια αλλά δεν τα τελείωσα....

Ξεκινώ λοιπόν με τα ρόδια.

Αυτό το σχέδιο από θρακιώτικο κέντημα το έχω κεντήσει, το έχω ζωγραφίσει σε βότσαλο και ήρθε η ώρα να στολίσει και το ρόδι. Είναι από τα αγαπημένα μου σχέδια.....









Τα δύο τελευταία τα μεταμόρφωσα. Αλλωστε αυτός ήταν ο σκοπός μου. Να χρησιμοποιηθούν σαν κορνίζες για ύφανση. Δηλαδή δύο μικροί αυτοσχέδιοι αργαλειοί από πηλό.
Ιδού λοιπόν η μεταμόρφωση




Ακόμα ένα μικρούλι ρόδι 

 ..... και ένα σπιτάκι από ξύλο το μοναδικό που τελείωσα....δώρο σε μία φίλη.

Εφτιαξα και μία κούκλα! Ετσι στα ξαφνικά με ξεσήκωσαν οι φίλες από την ομάδα "πανί με πανί". Ζήλεψα. Το ομολογώ.... Ετσι χωρίς πολλή  σκέψη σκάρωσα την Μπλου Το όνομα προήλθε φυσικά από τα χρώματα που επικρατούν στα μαλλιά και στο φόρεμά της αλλά και στα ονόματα που έχουν οι άλλες κούκλες της ομάδας. Δηλαδή η Σου η Λου η Ψου η Του!!! Μη γελάτε καλέ!!!! Ιδού το κορίτσι χωρίς πρόσωπο!!! Το επόμενο θα έχει και χαρακτηριστικά!!! Εξάλλου καρναβάλι έχουμε... αυτή δεν χρειάζεται μάσκα.... δεν θα την αναγνωρίσει κανείς


 Η πρώτη μου ανάρτηση για φέτος τελειώνει εδώ. Σας ευχαριστώ που είχατε την υπομονή να δείτε όλα αυτές τις δημιουργίες... ελπίζω να σας αρέσουν. Καλό βράδυ!!!